Sot rastësisht lexova një gjysëm artikull në lidhje me buxhetin. Pavarësisht qasjes mediatike ndaj institucionit apo qeverisë, unë vërejta disa shprehje të cilat nuk duken mjaft te qelluara. Artikulli mund të gjendet në
http://koha.net/?id=4&l=148144.
Më saktësisht, fiskal theksohet se:
Ministrisë së Kulturës, Rinisë dhe Sporteve "..ende pa u mbyllur viti fiskal, ka 3.8 milion euro më pak në kategorinë e shpenzimeve kapitale, në krahasim me buxhetin që ka pasur në fillim të vitit." Pastaj vazhdon "Qeveria e Kosovës ka vendosur që këto mjete t'i çojë në kursime, pasi është llogaritur se MKRS-ja nuk mund t'i shpenzoj deri në fund të vitit".
Në sytë e mi ekziston një kontraditë përdorimi i shprehjes "kursimet" dhe "mosmundësisë për t'i shpenzuar deri në fund të vitit" si arsyetim për "kursimin" e tillë. Nëse nisemi nga parimi se Buxheti është për zbatimin e politikave prioritare, duke pasur parasysh se nevojat janë shumë më të larta, atëherë në fillim të vitit një politikë e cila është konsideruar prioritare, i janë ndarë mjete financiare (buxhet) ndërsa në fund të vitit konstatohet se institucioni nuk mund të shpenzojë mjetet deri në fund të vitit. Kjo më shumë duket si ndëshkim për moszbatim të politikave se sa kursim, pasi që sigurisht që me "kursimin e buxhetit" janë kursuar edhe "disa projekte" nga lista e projekteve. Si rrjedhim, ekziston një nevojë për të dalluar kursimin prej shkurtimit pasi që kursimi arrihet vetëm kur politika zbatohet siç është planifikuar ndërsa zbatimi është bërë në mënyrë më efikase që ka rezultuar me kursim, pra prioriteti është realizuar me një kosto më të ulët se sa që është planifikuar dhe ekziston një nevojë më pak për publikun. Ndërsa shkurtimi i mjeteve i mjeteve në fund të vitit, nuk është asgje tjetër vetëm ndëshkim për mosrealizimin e prioriteteve dhe si rrjedhim nevoja e identifikuar më herët mbetet për t'u shqyrtuar në vitetet e ardhshme.
Për të ilustruar këtë do të marrë si shembull ngrohjen si prioritet për stinën e dimrit, që njëherësh është edhe nevojë, pra nëse gjatë dimrit fillimisht planifikohet ngrohja me rrymë me një kosto të caktuar, mirëpo me ardhjen e dimrit vendoset që ngrohja të bëhet me dru apo thëngjill, që është kosto më e lirë, atëherë nevoja është plotësuar dhe kursimi është arritur. Mirëpo në rast se vendosim që gjatë dimrit të mos ngrohemi fare dhe mjetet i shpenzojmë në një të mirë tjetër, atëherë nevoja e ngrohjes nuk do të plotësohet dhe ne do të mërdhijmë.
Për fund, çdo shkurtim buxheti në fund të vitit do të thotë një prioritet i zbatuar më pak, dhe një nevojë e publikut e paplotësuar, dhe nuk bëhet fjalë për kursim.
